നമ്മുടെ കഥയുടെ ബാക്കി

വാർത്താലേഖകനായ പോൾ ഹാർവി അമേരിക്കൻ റേഡിയോയിലെ പരിചിതമായ ശബ്ദമായി മാറിയിട്ട് ആറ് പതിറ്റാണ്ടിലേറെയായി. ആഴ്‌ചയിൽ ആറു ദിവസവും അദ്ദേഹം വർണ്ണാഭമായ സ്‌ഫുടതയോടെ പറയും, “വാർത്ത എന്താണെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാം, ഒരു മിനിറ്റിനുള്ളിൽ  നിങ്ങൾ  കഥയുടെ ബാക്കി ഭാഗം കേൾക്കാൻ പോകുന്നു.” ഒരു ചെറിയ പരസ്യത്തിന് ശേഷം, അദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്ന ഒരാളുടെ അധികം അറിയപ്പെടാത്ത ഒരു കഥ പറയും.  എന്നാൽ വ്യക്തിയുടെ പേരോ മറ്റേതെങ്കിലും പ്രധാന ഘടകമോ അവസാനം വരെ മറച്ചുവെച്ചുകൊണ്ട്, ശ്രോതാക്കളെ സന്തോഷിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, അദ്ദേഹം തന്റെ നാടകീയമായ താൽക്കാലിക വിരാമവും തലക്കെട്ടും പറയും : “ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്കറിയാം. . . ബാക്കി കഥ."

ഭൂതകാലത്തെയും ഭാവിയെയും കുറിച്ചുള്ള അപ്പോസ്തലനായ യോഹന്നാന്റെ ദർശനം സമാനമായ ഒരു വാഗ്ദാനത്തോടെയാണ് വികസിക്കുന്നത്. എന്നിരുന്നാലും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥ ആരംഭിക്കുന്നത് സങ്കടകരമായ കുറിപ്പിലാണ്. ചരിത്രം എവിടേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് വിശദീകരിക്കാൻ സ്വർഗത്തിലോ ഭൂമിയിലോ ഉള്ള ഒരു സൃഷ്ടിക്കും കഴിയില്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് കരച്ചിൽ നിർത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല (വെളിപാട് 4:1; 5:1-4). അപ്പോൾ അവൻ യഹൂദാ ഗോത്രത്തിലെ സിംഹത്തിൽ പ്രത്യാശ അർപ്പിക്കുന്ന ഒരു ശബ്ദം കേട്ടു” (വാക്യം 5). എന്നാൽ യോഹന്നാൻ നോക്കിയപ്പോൾ, കീഴടക്കുന്ന സിംഹത്തെ കാണുന്നതിനുപകരം, അറുക്കപ്പെട്ടതുപോലെയുള്ള ഒരു കുഞ്ഞാടിനെ കണ്ടു (വാ. 5-6). അസാധാരണമായ ആ കാഴ്ചയിൽ ദൈവത്തിന്റെ സിംഹാസനത്തിന് ചുറ്റും ആഘോഷത്തിന്റെ തിരമാലകളിൽ പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു. മുഴങ്ങികേൾക്കുന്ന മൂന്ന് സ്തുതിഗീതങ്ങളിൽ, ഇരുപത്തിനാല് മൂപ്പൻമാരും എണ്ണമറ്റ മാലാഖമാരും പിന്നീട് ആകാശവും ഭൂമിയും ഒന്നുചേർന്നു (വാ. 8-14).

ക്രൂശിക്കപ്പെട്ട ഒരു രക്ഷകൻ എല്ലാ സൃഷ്ടികളുടെയും പ്രത്യാശയും നമ്മുടെ ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വവും നമ്മുടെ കഥയുടെ ബാക്കി ഭാഗവുമാകുമെന്ന് ആർക്കാണ് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയുക.

സിംഹത്തിന്റെ ഗുഹയിൽ നിന്നും

താഹെറും ഭാര്യ ഡോനിയയും യേശുവിൽ വിശ്വസിച്ചപ്പോൾ, തങ്ങളുടെ മാതൃരാജ്യത്ത് പീഡനം നേരിടേണ്ടിവരുമെന്ന് അവർക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. വസ്തുനിഷ്ഠമായി, ഒരു ദിവസം താഹെർ കണ്ണുകൾ കെട്ടപ്പെട്ടു, കൈകൾ കൂട്ടിക്കെട്ടി തടവിലാക്കപ്പെട്ടു, വിശ്വാസത്യാഗം ആരോപിക്കപ്പെട്ടു. വിചാരണയ്ക്ക്  ഹാജരാകുന്നതിനുമുമ്പ്, അദ്ദേഹവും ഡോനിയയും യേശുവിനെ തള്ളിപ്പറുകയില്ലെന്ന് സമ്മതിച്ചു.

ശിക്ഷാവിധിയിൽ സംഭവിച്ചത് അദ്ദേഹത്തെ  അത്ഭുതപ്പെടുത്തി. "എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല, പക്ഷേ തിമിംഗലത്തിന്റെയും സിംഹത്തിന്റെയും വായിൽ നിന്ന് താങ്കളെ പുറത്തെടുക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു" എന്ന് ജഡ്ജി പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ താഹെർ "ദൈവം പ്രവർത്തിക്കുകയാണെന്നു" അറിഞ്ഞു; ബൈബിളിലെ രണ്ട് ഭാഗങ്ങൾ പരാമർശിക്കുന്ന ജഡ്ജിയെ മറ്റൊരു തരത്തിൽ വിശദീകരിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിയുമായിരുന്നില്ല(യോനാ 2, ദാനിയേൽ 6 കാണുക). താഹെറിനെ ജയിലിൽ മോചിതനാക്കുകയും കുടുംബം പിന്നീട് മറ്റൊരിടത്തേക്ക്  നാടുകടത്തപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

താഹെറിന്റെ ആശ്ചര്യകരമായ മോചനം ദാനിയേലിന്റെ കഥയെ പ്രതിധ്വനിപ്പിക്കുന്നു. വിദഗ്ദ്ധനായ ഒരു ഭരണാധികാരി, അവനു സ്ഥാനക്കയറ്റം ലഭിക്കാൻ പോവുകയാണ്, അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹപ്രവർത്തകരെ അസൂയപ്പെടുത്തി (ദാനിയേൽ 6:3-5). അവന്റെ പതനത്തിന് ഗൂഢാലോചന നടത്തി, രാജാവിനോടല്ലാതെ  മറ്റാരോടും പ്രാർത്ഥിക്കുന്നതിനെതിരെ ഒരു നിയമം പാസ്സാക്കാൻ  അവർ ദാര്യാ​വേശ്‌ രാജാവിനെ പ്രേരിപ്പിച്ചു - ദാനിയേൽ അത് അവഗണിച്ചു. സിംഹങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് അവനെ എറിയുകയല്ലാതെ ദാര്യാ​വേശ്‌ രാജാവിന് മറ്റൊരു മാർഗ്ഗവുമില്ലായിരുന്നു. (വാക്യം 16). എന്നാൽ ദൈവം ദാനിയേലിനെ "രക്ഷിച്ചു" മരണത്തിൽ നിന്ന് അവനെ വിടുവിച്ചു (വാ. 27), ജഡ്ജിയിലൂടെ  താഹെറിനെ രക്ഷിച്ചതുപോലെ.

ഇന്ന് അനേകം വിശ്വാസികൾ യേശുവിനെ അനുഗമിച്ചതിന്റെ പേരിൽ കഷ്ടപ്പെടുന്നു, ചിലപ്പോൾ അവർ കൊല്ലപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. പീഡനങ്ങൾ നേരിടുമ്പോൾ, നമുക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത വഴികൾ ദൈവത്തിനുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് നമ്മുടെ വിശ്വാസത്തെ ആഴത്തിലാക്കാൻ കഴിയും. താങ്കൾ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന ഏത് യുദ്ധത്തിലും അവൻ താങ്കളോടൊപ്പമുണ്ടെന്ന് അറിയുക.

വീണ്ടെടുക്കുന്ന ദൈവം

ഒരു പ്രസംഗത്തിന്റെ വിശദീകരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി, വേദിയിൽ ഒരു കലാകാരി സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന മനോഹരമായ ഒരു ചിത്രത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഞാൻ നടന്നുചെന്ന് അതിന്റെ മധ്യത്തിൽ ഒരു ഇരുണ്ട വര ഉണ്ടാക്കി. സഭ പരിഭ്രാന്തിയിലായി. അവൾ സൃഷ്ടിച്ചത് ഞാൻ വികൃതമാക്കുന്നത് ആ കലാകാരി നോക്കിനിന്നു. തുടർന്ന്, ഒരു പുതിയ ബ്രഷ് തിരഞ്ഞെടുത്ത്, വികൃതമാക്കിയ ആ ചിത്രത്തെ അവൾ മനോഹരമായ ഒരു കലാസൃഷ്ടിയാക്കി മാറ്റി.

ആ ചിത്രത്തെ പുനർജ്ജീവിപ്പിക്കാനുള്ള അവളുടെ പരിശ്രമം, നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ നാം താറുമാറാക്കുമ്പോൾ, ദൈവത്തിന് നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന വേലയെക്കുറിച്ച് എന്നെ ഓർമിപ്പിച്ചു. ഇസ്രായേൽ ജനതയുടെ ആത്മീയ അന്ധതയ്ക്കും ബധിരതയ്ക്കും വേണ്ടി പ്രവാചകനായ യെശയ്യാവ് അവരെ ശാസിച്ചു (യെശയ്യാവ് 42:18-19), എന്നാൽ പിന്നീട് അവൻ ദൈവത്തിന്റെ വിടുതലിന്റെയും വീണ്ടെടുപ്പിന്റെയും പ്രത്യാശ അവരോട് പ്രഖ്യാപിച്ചു: "ഭയപ്പെടേണ്ടാ, ഞാൻ നിന്നെ വീണ്ടെടുത്തിരിക്കുന്നു" (43:1). ). നമുക്കുവേണ്ടിയും അവന് അതുതന്നെ ചെയ്യാൻ കഴിയും. നാം പാപം ചെയ്‌തതിനു ശേഷം, നമ്മുടെ പാപങ്ങളെ ഏറ്റുപറയുന്നു എങ്കിൽ അവൻ നമ്മോടു പാപങ്ങളെ ക്ഷമിച്ചു നമ്മെ പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു (വാക്യങ്ങൾ 5-7; 1 യോഹന്നാൻ 1:9 കാണുക). വികൃതമായതിൽ നിന്നും സൗന്ദര്യം കൊണ്ടുവരാൻ നമുക്ക് കഴിയില്ല, പക്ഷേ യേശുവിന് കഴിയും. അവൻ തന്റെ രക്തത്താൽ നമ്മെ വീണ്ടെടുത്തു എന്നതാണ് സുവിശേഷത്തിന്റെ സുവാർത്ത. ഒടുവിൽ, ക്രിസ്തു നമ്മുടെ കണ്ണുനീർ തുടക്കുകയും നമ്മുടെ ഭൂതകാലത്തെ വീണ്ടെടുക്കുകയും എല്ലാം പുതിയതാക്കുകയും ചെയ്യുമെന്ന് വെളിപ്പാട് പുസ്തകം നമുക്ക് ഉറപ്പുനൽകുന്നു (വെളിപാട് 21:4-5).

നമ്മുടെ കഥയെപ്പറ്റി ഒരു പരിമിതമായ കാഴ്ചപ്പാട്  മാത്രമേ നമുക്കുള്ളൂ. എന്നാൽ നമ്മെ "പേരുകൊണ്ടു" അറിയുന്ന ദൈവം (യെശയ്യാവു 43:1) നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ നമുക്ക് ഒരിക്കലും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നതിലുമധികം മനോഹരമാക്കും. യേശുവിലുള്ള വിശ്വാസത്താൽ താങ്കൾ വീണ്ടെടുക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, ആ ചിത്രം പോലെ താങ്കളുടെ കഥയ്ക്കും മഹത്തായ ഒരു അന്ത്യമുണ്ട്.

ശരിയായ യേശു

ബുക്ക് ക്ലബ്ബ് നേതാവ് ദി ഗ്രൂപ്പ് വുഡ് ഡിസ്‌കസ് നോവൽ സംഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ മുറിയിലെ ബഹളം സുഖകരമായ ഒരു നിശബ്ദതയിലേക്ക് നീങ്ങി. എന്റെ സുഹൃത്ത് ജോവാൻ നോവൽ സംഗ്രഹം ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടിരുന്നു, പക്ഷേ അതിന്റെ ഇതിവൃത്തം തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല. അവസാനം, മറ്റുള്ളവർ വായിച്ച ഫിക്ഷൻ സൃഷ്ടികൾക്ക് സമാനമായ തലക്കെട്ടുള്ള ഒരു നോൺ ഫിക്ഷൻ പുസ്തകമാണ് താൻ വായിച്ചതെന്ന് അവൾ മനസ്സിലാക്കി. "തെറ്റായ" ആ പുസ്തകം അവൾ ആസ്വദിച്ചെങ്കിലും, "ശരിയായ" പുസ്തകത്തെ കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചയിൽ  അവളുടെ സുഹൃത്തുക്കളുമായി പങ്കു ചേരാൻ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.

യേശുവിലുള്ള കൊരിന്ത്യ വിശ്വാസികൾ "തെറ്റായ" ഒരു യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കാൻ അപ്പോസ്തലനായ പൗലോസ് ആഗ്രഹിച്ചില്ല. വ്യാജ ഉപദേഷ്ടാക്കൾ സഭയിൽ നുഴഞ്ഞുകയറുകയും അവർക്ക് വ്യത്യസ്തമായ ഒരു "യേശു" വിനെ നൽകുകയും അവർ ആ നുണകൾ വിഴുങ്ങുകയും ചെയ്തുവെന്ന് അദ്ദേഹം ചൂണ്ടിക്കാട്ടി (2 കൊരിന്ത്യർ 11:3-4).

ഈ വ്യാജ പണ്ഡിതന്മാരുടെ ദൈവദൂഷണത്തെ പൗലോസ് വിമർശിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, സഭയ്ക്കുള്ള തന്റെ ആദ്യ കത്തിൽ, തിരുവെഴുത്തുകളിലെ യേശുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള സത്യം അദ്ദേഹം അവലോകനം ചെയ്തു. ഈ യേശുവായിരുന്നു “നമ്മുടെ പാപങ്ങൾക്കുവേണ്ടി മരിച്ച മിശിഹാ... മൂന്നാം ദിവസം ഉയത്തെഴുന്നേറ്റു . . . പിന്നീട് പന്ത്രണ്ടു ശിഷ്യന്മാർക്കും  [പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു],” ഒടുവിൽ പൗലോസിന്  തന്നെയും (1 കൊരിന്ത്യർ 15:3-8). ഈ യേശു മറിയ എന്ന കന്യകയിലൂടെ ഭൂമിയിലേക്ക് വന്നു, അവന്റെ ദൈവിക സ്വഭാവം സ്ഥിരീകരിക്കാൻ ഇമ്മാനുവൽ (ദൈവം നമ്മോടുകൂടെ) എന്ന് നാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു (മത്തായി 1:20-23).

ഇത് താങ്കൾക്ക് അറിയാവുന്ന യേശുവിനെപ്പോലെയാണോ? അവനെക്കുറിച്ച് ബൈബിളിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കുകയും അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് നാം സ്വർഗത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന ആത്മീയ പാതയിലാണെന്ന് ഉറപ്പുനൽകുന്നു.

ജയാളികളേക്കാൾ അധികം

എന്റെ ഭർത്താവ് ഞങ്ങളുടെ മകന്റെ ലിറ്റിൽ ലീഗ് ബേസ്ബോൾ ടീമിന്റെ പരിശീലകനായിരുന്നപ്പോൾ, ടീമംഗങ്ങൾക്കായി ഒരു വർഷാന്ത്യ പാർട്ടി സംഘടിപ്പിക്കുകയും, ആ വർഷത്തെ അവരുടെ പുരോഗതിയെ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ഞങ്ങളുടെ ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ കളിക്കാരിലൊരാളായ ഡസ്റ്റിൻ പരിപാടിക്കിടെ എന്നെ സമീപിച്ചു. "ഇന്നത്തെ കളിയിൽ നമ്മൾ തോറ്റതല്ലേ?"

“അതെ,” ഞാൻ പറഞ്ഞു. "എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ പരമാവധി ചെയ്തതിൽ ഞങ്ങൾ അഭിമാനിക്കുന്നു."

"എനിക്കറിയാം," അവൻ പറഞ്ഞു. “എന്നാൽ നമ്മൾ തോറ്റു. ശരിയല്ലേ?”

ഞാൻ തലയാട്ടി. 

"പിന്നെ എന്തുകൊണ്ടാണ് എനിക്ക് ഒരു വിജയിയായി തോന്നുന്നത്?" ഡസ്റ്റിൻ ചോദിച്ചു.

പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു, "കാരണം നീ ഒരു ജയാളിയാണ്."

മികച്ച പ്രകടനം കാഴ്ചവെച്ചപ്പോഴും ഒരു കളി തോറ്റാൽ താൻ ഒരു പരാജയമാണെന്ന് ഡസ്റ്റിൻ കരുതിയിരുന്നു. യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവരെന്ന നിലയിൽ നമ്മുടെ പോരാട്ടം ഒരു കായികമേഖലയിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും, ജീവിതത്തിന്റെ കഠിനമായ ഒരു കാലഘട്ടത്തെ നമ്മുടെ ജീവിത മൂല്യങ്ങളുടെ പ്രതിഫലനമായി  കാണുവാൻ നാം പ്രലോഭിതരാകുന്നു.

നമ്മുടെ ഇന്നത്തെ കഷ്ടപ്പാടുകളും ദൈവമക്കൾ എന്ന നിലയിലുള്ള നമ്മുടെ ഭാവി മഹത്വവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം അപ്പോസ്തലനായ പൗലോസ് സ്ഥിരീകരിച്ചു. നമുക്കുവേണ്ടി തന്നെത്തന്നെ സമർപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, പാപവുമായുള്ള നമ്മുടെ പോരാട്ടത്തിൽ യേശു നമുക്കുവേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്നത് തുടരുകയും അവന്റെ സാദൃശ്യത്തിലേക്ക് നമ്മെ രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു(റോമർ 8:31-32). നാമെല്ലാവരും ബുദ്ധിമുട്ടുകളും പീഡനങ്ങളും അനുഭവിക്കുമെങ്കിലും, സഹിച്ചുനിൽക്കാൻ ദൈവത്തിന്റെ അചഞ്ചലമായ സ്നേഹം നമ്മെ സഹായിക്കുന്നു (വാ. 33-34).

അവന്റെ മക്കളെന്ന നിലയിൽ, നമ്മുടെ മൂല്യം നിർവചിക്കാൻ പോരാട്ടങ്ങളെ അനുവദിക്കാൻ നാം  പ്രലോഭിതരാകുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, നമ്മുടെ ആത്യന്തിക വിജയം ഉറപ്പാണ്. വഴിയിൽ നമ്മൾ ഇടറിയേക്കാം, പക്ഷേ നമ്മൾ എപ്പോഴും "ജയാളികളേക്കാൾ അധികം" ആയിരിക്കും. (വാ. 35-39).